الموضوع: از بیانات امام در پاسخ به moiami: همانا که قرآن، کلام «الرحمن» است و همه‌چیز به تفصیل در آن آمده است، چه حقایق مربوط به بشر و چه حقایق کیهانی..

النتائج 1 إلى 2 من 2
  1. افتراضي از بیانات امام در پاسخ به moiami: همانا که قرآن، کلام «الرحمن» است و همه‌چیز به تفصیل در آن آمده است، چه حقایق مربوط به بشر و چه حقایق کیهانی..

    - 2 -
    الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني
    15 - صفر - 1430 هـ
    10 - 02 - 2009 مـ
    ۲۲ – بهمن – ۱۳۸۷ ه.ش.
    12:34 صبح
    (بحسب التّقويم الرّسميّ لأمّ القُرى)

    [ لمتابعة رابط المشاركة الأصلية للبيان ]
    https://nasser-alyamani.org/showthread.php?p=999
    ــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

    همانا که قرآن، کلام «الرحمن» است و همه‌چیز به تفصیل در آن آمده است، چه حقایق مربوط به بشر و چه حقایق کیهانی..

    بِسْمِ الله الرّحمن الرّحيم و صلوات و سلام بر خاتم انبیا و مرسلین و خاندان پاک و مطهرش و [همچنین] تمام پیروان حق تا یوم الدین باد..
    می‌بینم در کتاب خدا تدبر می‌کنی، می‌خواهم به‌حق روش تدبرت را اصلاح نمایم و تو را به‌حق، به راه خداوند عزیز و حمید هدایت نمایم. و اما تعریف کلام خداوند، [همانا که] حاوی علوم غیبی واقعی و حقیقی است. بخشی مربوط به اخبار گذشتگان شماست و بخشی از حال شما خبر می‌دهد و بخشی اخباری است که مربوط به آینده، تا فرا رسیدن روزی است که مردم در پیشگاه پروردگار عالمیان می‌ایستند. سپس اخبار مربوط به آخرت در پیگیری می‌شود و از عاقبت مؤمنان و همچنین عاقبت کسانی که از قبل نسبت به آن کافر شده‌اند سخن گفته می‌شود و تأویل علوم غیبی آن را، در برابر چشمشان در عالم واقعیات مشاهده می‌کنند و برای همین خداوند تعالی، خبر از سخنانی می‌دهد که بر زبانشان جاری می‌گردد:
    {هَلْ يَنظُرُونَ إِلَّا تَأْوِيلَهُ ۚ يَوْمَ يَأْتِي تَأْوِيلُهُ يَقُولُ الَّذِينَ نَسُوهُ مِن قَبْلُ قَدْ جَاءَتْ رُسُلُ رَبِّنَا بِالْحَقِّ} صدق الله العظيم [الأعراف:۵۳]
    لذا خداوند، آیاتی را که حاوی کلام الهی در مورد آخرت هستند، به صورت واقعی و حقیقی محقق می‌سازد و اما آیاتی که حاوی کلام الهی در مورد اخبار گذشتگان است، بسیار دقیق و کاملاً حق و درست هستند، هم در مؤمنان و هم در مورد کافران. تصدیقِ فرموده‌ی خداوند تعالی:
    {ذَٰلِكَ مِنْ أَنبَاءِ الْغَيْبِ نُوحِيهِ إِلَيْكَ ۚ وَمَا كُنتَ لَدَيْهِمْ إِذْ يُلْقُونَ أَقْلَامَهُمْ أَيُّهُمْ يَكْفُلُ مَرْيَمَ وَمَا كُنتَ لَدَيْهِمْ إِذْ يَخْتَصِمُونَ ﴿٤٤﴾} صدق الله العظيم [آل عمران]،
    همچنین داستان یوسف و برادارنش، تصدیقِ فرموده‌ی خداوند تعالی:
    {ذَٰلِكَ مِنْ أَنبَاءِ الْغَيْبِ نُوحِيهِ إِلَيْكَ ۖ وَمَا كُنتَ لَدَيْهِمْ إِذْ أَجْمَعُوا أَمْرَهُمْ وَهُمْ يَمْكُرُونَ ﴿١٠٢﴾} صدق الله العظيم [يوسف]
    و همچنین داستان امت‌های پیشین و نحوه برخوردشان با رسولان پروردگار و سخنانی که بینشان رد و بدل شده است و در نهایت کافرشدنشان در آن آمده است. و خداوند به ما خبر می‌دهد با آنها چه کرده و آنان را به کجا برده است.
    ای برادر پرسشگر، همانا که قرآن، کلام خداوند است و همه‌چیز به تفصیل در آن آمده است، چه حقایق مربوط به بشر و چه حقایق کیهانی، حقایق دنیا و حقایق آخرت و همچنین داستان‌هایی واقعی و حقیقی. قرآن حاوی فتواهای فقهی، عقیدتی و حدود‌ الهی [قوانین مربوط به نحوه برخورد با تخلفات درجوامع بشری] و نظم دادن به حیات بشر در کره‌ی زمین است. حاوی امر به خیر و نهی از منکر است تا بشریت در آرامش و صلح زندگی کنند و از شرّ هم در امان باشند. حتی شامل تنظیم خانواده و آداب [معاشرت] نیز می‌شود و اخلاق پسندیده و کریمانه را به ما می‌آموزد. ای کسی که از قرآن سؤال می‌کنی، این کتاب در حقیقت رحمتی برای عالمیان است. در آن تدبر کن، حقایقی را در آن می‌یابی که مربوط به الآنِ دنیا هستند و همچنین حاوی حقایقی است که در آخرت آنها را می‌بینیم. تصدیقِ فرموده‌ی خداوند تعالی:
    {وَلَقَدْ جِئْنَاهُم بِكِتَابٍ فَصَّلْنَاهُ عَلَىٰ عِلْمٍ هُدًى وَرَحْمَةً لِّقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ ﴿٥٢﴾ هَلْ يَنظُرُونَ إِلَّا تَأْوِيلَهُ ۚ يَوْمَ يَأْتِي تَأْوِيلُهُ يَقُولُ الَّذِينَ نَسُوهُ مِن قَبْلُ قَدْ جَاءَتْ رُسُلُ رَبِّنَا بِالْحَقِّ فَهَل لَّنَا مِن شُفَعَاءَ فَيَشْفَعُوا لَنَا أَوْ نُرَدُّ فَنَعْمَلَ غَيْرَ الَّذِي كُنَّا نَعْمَلُ ۚ قَدْ خَسِرُوا أَنفُسَهُمْ وَضَلَّ عَنْهُم مَّا كَانُوا يَفْتَرُونَ ﴿٥٣﴾ إِنَّ رَبَّكُمُ اللَّـهُ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَىٰ عَلَى الْعَرْشِ يُغْشِي اللَّيْلَ النَّهَارَ يَطْلُبُهُ حَثِيثًا وَالشَّمْسَ وَالْقَمَرَ وَالنُّجُومَ مُسَخَّرَاتٍ بِأَمْرِهِ ۗ أَلَا لَهُ الْخَلْقُ وَالْأَمْرُ ۗ تَبَارَكَ اللَّـهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ ﴿٥٤﴾ ادْعُوا رَبَّكُمْ تَضَرُّعًا وَخُفْيَةً ۚ إِنَّهُ لَا يُحِبُّ الْمُعْتَدِينَ ﴿٥٥﴾ وَلَا تُفْسِدُوا فِي الْأَرْضِ بَعْدَ إِصْلَاحِهَا وَادْعُوهُ خَوْفًا وَطَمَعًا ۚ إِنَّ رَحْمَتَ اللَّـهِ قَرِيبٌ مِّنَ الْمُحْسِنِينَ ﴿٥٦﴾ وَهُوَ الَّذِي يُرْسِلُ الرِّيَاحَ بُشْرًا بَيْنَ يَدَيْ رَحْمَتِهِ ۖ حَتَّىٰ إِذَا أَقَلَّتْ سَحَابًا ثِقَالًا سُقْنَاهُ لِبَلَدٍ مَّيِّتٍ فَأَنزَلْنَا بِهِ الْمَاءَ فَأَخْرَجْنَا بِهِ مِن كُلِّ الثَّمَرَاتِ ۚ كَذَٰلِكَ نُخْرِجُ الْمَوْتَىٰ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ ﴿٥٧﴾} صدق الله العظيم [الأعراف]،
    پس در کلام خداوند تدبر کن و آن را با آنچه که در پیش روی توست و آنچه که قبلاً در آسمان و زمین، قبلاً رخ داده است، تطبیق بده و سپس می‌گویی: « رَبَّنَا مَا خَلَقْتَ هَٰذَا بَاطِلًا سُبْحَانَكَ فَقِنَا عَذَابَ النَّارِ».
    اما در مورد نحوه‌ی تدبر و تفکر شما، به‌حق فتوا می‌دهم که از نزد «الرحمن» نیست، بلکه وسوسه‌ی شیطانی است تا تو را به هزار تویِ بیراهه‌‌ها بکشاند و مانع از آن شود که از تدبر و تفکر در کلام الهی، به نتیجه برسی. آنچه که خدا می‌فرماید، راست و حق است و هیچ‌کس راست‌گوتر از خداوند نیست و تمام آنچه که می‌گوید در نهایت دقت و درستی است، چه داستان‌ها و چه اخبار وقایع گذشته و حال و آینده، یعنی حقایقی بسیار بزرگ. و اما اعمال انسان، دو مَلِک، همراه هر انسان بوده و مکلف هستند تمام اعمال کوچک و بزرگ او را بنویسند و روز قیامت، کتابی برایش آورده و در برابر او گشوده می‌شود که همه‌چیز در آن ثبت شده است. تصدیقِ فرموده‌ی خداوند تعالی:
    {وَنُخْرِجُ لَهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ كِتَابًا يَلْقَاهُ مَنشُورًا} صدق الله العظيم [الإسراء:۱۳].
    و سپس می‌گویند:
    {وَيَقُولُونَ يَا وَيْلَتَنَا مَالِ هَـٰذَا الْكِتَابِ لَا يُغَادِرُ صَغِيرَةً وَلَا كَبِيرَةً إِلَّا أَحْصَاهَا ۚ وَوَجَدُوا مَا عَمِلُوا حَاضِرًا ۗ وَلَا يَظْلِمُ رَبُّكَ أَحَدًا} صدق الله العظيم [الكهف:۴۹].
    گمان مکن کسانی که فهم قرآن را برای مردم سخت و پیچیده می‌کنند، از عذاب رهایی دارند، من از نصیحت‌کنندگان تو هستم! و بعضی از مؤمنان به‌خاطر اینکه قرآن را درست تلفظ نمی‌کنند، آن را کنار گذاشته و ترک می‌کنند. شیطان به آنها می‌گوید این کلام خداست و حق نداری آن را درست تلفظ نکنی!
    ولی من فتوا می‌دهم کسی که قرآن را با وجود اینکه قرائتش برایش مشکل و سخت است، می‌خواند، برای هر حرف آن حسنه و اجر می‌برد و اما برای قرائت آن در نماز، هر حرف، ده برابر برایش حسنه دارد و اما قرائت قرآن در نمازهای نافله و تدبر در آن، برای هر حرف هفتاد حسنه می‌برد.
    اگر خداوند از بیمار شدن شما خبر نداشت و یا موضوع سفر گروهی دیگر از شما در زمین برای کسب روزی و [جهاد] در راه خدا نبود، به شما فرمان می‌داد شبانه‌روز آن را قرائت کنید، مگر برای غذا خوردن و قضای حاجت یا خوابیدن. تصدیقِ فرموده‌ی خداوند تعالی:
    {إِنَّ رَبَّكَ يَعْلَمُ أَنَّكَ تَقُومُ أَدْنَىٰ مِن ثُلُثَيِ اللَّيْلِ وَنِصْفَهُ وَثُلُثَهُ وَطَائِفَةٌ مِّنَ الَّذِينَ مَعَكَ ۚ وَاللَّـهُ يُقَدِّرُ اللَّيْلَ وَالنَّهَارَ ۚ عَلِمَ أَن لَّن تُحْصُوهُ فَتَابَ عَلَيْكُمْ ۖ فَاقْرَءُوا مَا تَيَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ ۚ عَلِمَ أَن سَيَكُونُ مِنكُم مَّرْضَىٰ ۙ وَآخَرُونَ يَضْرِبُونَ فِي الْأَرْضِ يَبْتَغُونَ مِن فَضْلِ اللَّـهِ ۙ وَآخَرُونَ يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّـهِ ۖ فَاقْرَءُوا مَا تَيَسَّرَ مِنْهُ ۚ وَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ وَآتُوا الزَّكَاةَ وَأَقْرِضُوا اللَّـهَ قَرْضًا حَسَنًا ۚ وَمَا تُقَدِّمُوا لِأَنفُسِكُم مِّنْ خَيْرٍ تَجِدُوهُ عِندَ اللَّـهِ هُوَ خَيْرًا وَأَعْظَمَ أَجْرًا ۚ وَاسْتَغْفِرُوا اللَّـهَ ۖ إِنَّ اللَّـهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ ﴿٢٠﴾} صدق الله العظيم [المزمل].
    به تو نصیحت می‌کنم در کلام خدا تدبر کرده و در مورد حقایق نشانه‌ها و آیات آن، که در پیش روی توست و همچنین نشانه‌هایی که در آسمان و زمین قبلاً رخ داده‌اند، بیندیشی. با تفکر در نفست شروع کن، تو از نشانه‌های خداوند و حقایق کلام خدا در قرآن هستی. تصدیقِ فرموده‌ی خداوند تعالی:
    {وَفِي الْأَرْضِ آيَاتٌ لِّلْمُوقِنِينَ ﴿٢٠﴾ وَفِي أَنفُسِكُمْ ۚ أَفَلَا تُبْصِرُونَ ﴿٢١﴾ وَفِي السَّمَاءِ رِزْقُكُمْ وَمَا تُوعَدُونَ ﴿٢٢﴾ فَوَرَبِّ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ إِنَّهُ لَحَقٌّ مِّثْلَ مَا أَنَّكُمْ تَنطِقُونَ ﴿٢٣﴾} صدق الله العظيم [الذاريات].
    و با چنین تفکر و تدبری به نتیجه‌ای بزرگ می‌رسی که همانا هدایت شدن به‌سوی حق است و خداوند سینه‌ات را گشاده کرده و به قلبت نور می‌بخشد و تو را به راه راست هدایت می‌فرماید.
    وسَلامٌ على المُرسَلِين؛ والحمدُ لله ربِّ العالمين..
    برادرت الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني.
    ======== اقتباس =========

    اقتباس المشاركة 5229 من موضوع إجابة الإمام المهديّ على المُسَمَّى moiami ..


    - 2 -
    الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني
    15 - صفر - 1430 هـ
    10 - 02 - 2009 مـ
    12:34 صباحًا
    (بحسب التّقويم الرّسميّ لأمّ القُرى)

    [ لمتابعة رابط المشاركة الأصلية للبيان ]
    https://nasser-alyamani.org/showthread.php?p=999
    ______________



    إنّ القرآن كلامُ الرّحمن فيه تفصيلٌ لكلّ شيءٍ في حقائق البشر وحقائق الكون ..


    بِسْمِ الله الرّحمن الرّحيم، والصّلاة والسّلام على خاتم الأنبياء والمُرسَلين وآله الطيِّبين الطّاهرين والتّابعين للحقّ إلى يوم الدِّين، وبعد..

    إنِّي أراك تتفكّر في كتاب الله وأريدُ أن أُصلِح تَفكِيرك بالحقّ وأهدِيكَ بالحقّ إلى صِراط العزيز الحميد، وأمّا التّعريفُ لكلام الله؛ فهو يتكوَّن مِن عُلومٍ غَيبِيّةٍ حقًّا على الواقع الحقيقيّ، منها أخبار ما قبلكم ومنها أخباركم ومنها أخبار مَن بعدَكم إلى يوم يقوم الناس لربّ العالَمين، ومَن ثمّ يُتابِع أخبار الآخرة ونتائج المؤمنين به والكافرين به مِن قَبلُ، فيَشهَدوا تأويل عِلمِه الغَيبيّ يَتحقَّقُ أمام أعيُنِهم على الواقِع الحقيقيّ، ولذلك يقولون قال الله تعالى: {هَلْ يَنظُرُونَ إِلَّا تَأْوِيلَهُ ۚ يَوْمَ يَأْتِي تَأْوِيلُهُ يَقُولُ الَّذِينَ نَسُوهُ مِن قَبْلُ قَدْ جَاءَتْ رُسُلُ رَبِّنَا بِالْحَقِّ} صدق الله العظيم [الأعراف:53].

    إذًا الآيات التي يحتوي فيها كلام الله عن الآخرة؛ يُحقِّقُ الله كلامَه على الواقع الحقيقيّ، وأمّا الآيات التي تحتوي على كلام الله فيها عن أخبار الأوَّلين؛ فهي أخبارٌ بمُنتَهى الدِّقة في الحقّ، سواءً أخبار المؤمنين أو الكافرين، تصديقًا لقول الله تعالى: {ذَٰلِكَ مِنْ أَنبَاءِ الْغَيْبِ نُوحِيهِ إِلَيْكَ ۚ وَمَا كُنتَ لَدَيْهِمْ إِذْ يُلْقُونَ أَقْلَامَهُمْ أَيُّهُمْ يَكْفُلُ مَرْيَمَ وَمَا كُنتَ لَدَيْهِمْ إِذْ يَخْتَصِمُونَ ﴿٤٤﴾} صدق الله العظيم [آل عمران]، وكذلك عن قصة يوسف وإخوته، وتصديقًا لقول الله تعالى: {ذَٰلِكَ مِنْ أَنبَاءِ الْغَيْبِ نُوحِيهِ إِلَيْكَ ۖ وَمَا كُنتَ لَدَيْهِمْ إِذْ أَجْمَعُوا أَمْرَهُمْ وَهُمْ يَمْكُرُونَ ﴿١٠٢﴾} صدق الله العظيم [يوسف]، وكذلك قصص الأمَم الأولى مع رُسُل ربّهم وكيف دار النِّقاش بينهم فكفروا؛ فأخبرَنا الله كيف صَنع بهم وأين أذهبَهم.

    ويا أخي السّائل، إنّ القرآن كلام الرّحمن فيه تفصيلٌ لكلّ شيءٍ في حقائِق البشر وحقائِق الكون وحقائِق في الدّنيا وحقائِق في الآخرة وحقائِق في القصص، وفتاوى فِقهيّةً وعقائديّةً وحُدودِيّةً، وتنظيم الحياة للبشر في الأرض، ويأمُر بالخير ويَنهى عن المُنكَر، حتى يعيش البشر في سلامٍ مِن شرّ بعضهم بعضًا، ويشمَل حتى تنظيم الأسرة وآدابًا؛ ويُعلِّمُنا الأخلاق الكريمة، بل القرآن رحمةٌ للعالَمين أيّها السّائل عنه، تدبّر وتَجِد له حقائق في الدّنيا تجِدها الآن، وله حقائِق نجدها في الآخرة، تصديقًا لقول الله تعالى: {وَلَقَدْ جِئْنَاهُم بِكِتَابٍ فَصَّلْنَاهُ عَلَىٰ عِلْمٍ هُدًى وَرَحْمَةً لِّقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ ﴿٥٢﴾ هَلْ يَنظُرُونَ إِلَّا تَأْوِيلَهُ ۚ يَوْمَ يَأْتِي تَأْوِيلُهُ يَقُولُ الَّذِينَ نَسُوهُ مِن قَبْلُ قَدْ جَاءَتْ رُسُلُ رَبِّنَا بِالْحَقِّ فَهَل لَّنَا مِن شُفَعَاءَ فَيَشْفَعُوا لَنَا أَوْ نُرَدُّ فَنَعْمَلَ غَيْرَ الَّذِي كُنَّا نَعْمَلُ ۚ قَدْ خَسِرُوا أَنفُسَهُمْ وَضَلَّ عَنْهُم مَّا كَانُوا يَفْتَرُونَ ﴿٥٣﴾ إِنَّ رَبَّكُمُ اللَّـهُ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَىٰ عَلَى الْعَرْشِ يُغْشِي اللَّيْلَ النَّهَارَ يَطْلُبُهُ حَثِيثًا وَالشَّمْسَ وَالْقَمَرَ وَالنُّجُومَ مُسَخَّرَاتٍ بِأَمْرِهِ ۗ أَلَا لَهُ الْخَلْقُ وَالْأَمْرُ ۗ تَبَارَكَ اللَّـهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ ﴿٥٤﴾ ادْعُوا رَبَّكُمْ تَضَرُّعًا وَخُفْيَةً ۚ إِنَّهُ لَا يُحِبُّ الْمُعْتَدِينَ ﴿٥٥﴾ وَلَا تُفْسِدُوا فِي الْأَرْضِ بَعْدَ إِصْلَاحِهَا وَادْعُوهُ خَوْفًا وَطَمَعًا ۚ إِنَّ رَحْمَتَ اللَّـهِ قَرِيبٌ مِّنَ الْمُحْسِنِينَ ﴿٥٦﴾ وَهُوَ الَّذِي يُرْسِلُ الرِّيَاحَ بُشْرًا بَيْنَ يَدَيْ رَحْمَتِهِ ۖ حَتَّىٰ إِذَا أَقَلَّتْ سَحَابًا ثِقَالًا سُقْنَاهُ لِبَلَدٍ مَّيِّتٍ فَأَنزَلْنَا بِهِ الْمَاءَ فَأَخْرَجْنَا بِهِ مِن كُلِّ الثَّمَرَاتِ ۚ كَذَٰلِكَ نُخْرِجُ الْمَوْتَىٰ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ ﴿٥٧﴾} صدق الله العظيم [الأعراف]، فتدبّر في كلام الله، ثم طبّق كلامَه على ما بين يَديك وما خلفَك مِن السّماء والأرض، ومن ثم تقول: "ربنا ما خلقتَ هذا باطلاً سبحانك فقنا عذاب النار".

    وأما تَفكيرُك الذي تُفكّر به؛ فأفتِيكَ بالحقّ أنّه طائفٌ مِن الشيطان وليس مِن الرّحمن ليُدخِلَك في مَتاهاتٍ حتى لا تَخرُجَ بنتيجةٍ مِن التَّفكّر والتَّدبُّر في كلام الله، وكلام الله يقول الصِّدق، ومَن أصدقُ مِن الله حديثًا في كلّ ما يقول بمُنتَهى الدِّقَّة عن القصص والأخبار والوَقائِع الماضيَة والحاضِرة والمُستقبليّة؛ أي الحقائِق العُظمى، وأمّا أعمال البشر؛ فهناك مَلَكان مُكلَّفان مع كل إنسانٍ يَكتُبان كلّ صغيرةٍ وكبيرةٍ، ويخرج له يوم القيامة كتابًا يَلقاهُ منشورًا، تصديقًا لقول الله تعالى: {وَنُخْرِجُ لَهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ كِتَابًا يَلْقَاهُ مَنشُورًا} صدق الله العظيم [الإسراء:13]. ومِن ثمّ يقولون: {وَيَقُولُونَ يَا وَيْلَتَنَا مَالِ هَـٰذَا الْكِتَابِ لَا يُغَادِرُ صَغِيرَةً وَلَا كَبِيرَةً إِلَّا أَحْصَاهَا ۚ وَوَجَدُوا مَا عَمِلُوا حَاضِرًا ۗ وَلَا يَظْلِمُ رَبُّكَ أَحَدًا} صدق الله العظيم [الكهف:49].

    ولا تَحسبنّ الذين يُعقِّدون فهمَ القرآن على الناس تعقيدًا؛ لا تَحسبنَّهم بمفازةٍ مِن العذاب، إنّي لك لمِن النّاصِحين! وبعض المؤمنين يهجُر القرآن، بحُجّة أنّه يُكسِّر فيه، ويقول له الشيطان هذا كلامُ الله فلا يَجوزُ لك أن تُكَسِّر فيه!

    ولكنّي أفتي أنّ الذي يقرأ القرآن وهو عليه شاقٌ؛ له بكلّ حرفٍ حسنةٌ، فأمّا قراءته في الصّلوات فبكلّ حرفٍ حسنة والحسنة بعشر أمثالها، وأمّا في النّافلة والتدبُّر؛ فبكلّ حرفٍ سبعمائة حسنة.

    ولولا أنّ الله عَلِمَ أنّ منكم مَرضى، وآخرين يَضرِبون في الأرض يبحثون عن عَيشِهم، وفي سبيل الله؛ لأمَركُم بقراءتِه الليل والنّهار، لا يُؤخِّركم عنه إلا المأكل أو قضاء الحاجة أو النوم، تصديقًا لقول الله تعالى: {إِنَّ رَبَّكَ يَعْلَمُ أَنَّكَ تَقُومُ أَدْنَىٰ مِن ثُلُثَيِ اللَّيْلِ وَنِصْفَهُ وَثُلُثَهُ وَطَائِفَةٌ مِّنَ الَّذِينَ مَعَكَ ۚ وَاللَّـهُ يُقَدِّرُ اللَّيْلَ وَالنَّهَارَ ۚ عَلِمَ أَن لَّن تُحْصُوهُ فَتَابَ عَلَيْكُمْ ۖ فَاقْرَءُوا مَا تَيَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ ۚ عَلِمَ أَن سَيَكُونُ مِنكُم مَّرْضَىٰ ۙ وَآخَرُونَ يَضْرِبُونَ فِي الْأَرْضِ يَبْتَغُونَ مِن فَضْلِ اللَّـهِ ۙ وَآخَرُونَ يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّـهِ ۖ فَاقْرَءُوا مَا تَيَسَّرَ مِنْهُ ۚ وَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ وَآتُوا الزَّكَاةَ وَأَقْرِضُوا اللَّـهَ قَرْضًا حَسَنًا ۚ وَمَا تُقَدِّمُوا لِأَنفُسِكُم مِّنْ خَيْرٍ تَجِدُوهُ عِندَ اللَّـهِ هُوَ خَيْرًا وَأَعْظَمَ أَجْرًا ۚ وَاسْتَغْفِرُوا اللَّـهَ ۖ إِنَّ اللَّـهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ ﴿٢٠﴾} صدق الله العظيم [المزمل].

    وأنصحُك بالتَّدبُّر في كلام الله للتَّفكُّر في حقائق آياته مِن بين يديكَ ومِن خلفِك في السّماء وفي الأرض، وابدأ بالتَّفكُّر في نفسك، فأنت مِن آيات ربّك ومِن حقائِق كلام الله في القرآن، تصديقًا لقول الله تعالى: {وَفِي الْأَرْضِ آيَاتٌ لِّلْمُوقِنِينَ ﴿٢٠﴾ وَفِي أَنفُسِكُمْ ۚ أَفَلَا تُبْصِرُونَ ﴿٢١﴾ وَفِي السَّمَاءِ رِزْقُكُمْ وَمَا تُوعَدُونَ ﴿٢٢﴾ فَوَرَبِّ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ إِنَّهُ لَحَقٌّ مِّثْلَ مَا أَنَّكُمْ تَنطِقُونَ ﴿٢٣﴾} صدق الله العظيم [الذاريات].

    وبهذا التَّفكير تَخرُج بنتيجةٍ كبرى وهي الهُدى إلى الحقّ، فيَشرح الله به صدرك، وينوّر الله به قلبك، ويَهدِيك الله به إلى صراطٍ مستقيمٍ.

    وسَلامٌ على المُرسَلِين؛ والحمدُ لله ربِّ العالمين..
    أخوك الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني.
    _________________
    اضغط هنا لقراءة البيان المقتبس..


  2. افتراضي برادر گرامی، جواب حق تو این است...

    - 3 -
    الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني
    16 - صفر - 1430 هـ
    11 - 02 - 2009 مـ
    ۲۳ – بهمن – ۱۳۸۷ ه.ش.
    12:57 صبح
    (بحسب التّقويم الرّسميّ لأمّ القرى)

    [ لمتابعة رابط المشاركة الأصلية للبيان ]
    https://nasser-alyamani.org/showthread.php?p=1000
    _____________

    برادر گرامی، جواب حق تو این است..

    بِسْمِ الله الرّحمن الرّحيم، وسَلامٌ على المُرسَلِين، والحمدُ لله ربّ العالَمين، وبعد..
    برادر گرامی جواب حق تو این است:
    سوال ۱: خداوند تعالی می‌فرماید:
    {وَاتَّقُوا اللَّـهَ ۖ وَيُعَلِّمُكُمُ اللَّـهُ ۗ وَاللَّـهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ} صدق الله العظيم [البقرة:۲۸۲]
    چگونه از خدا تقوا کنیم تا از علمش به ما بیاموزد؟
    جواب ۱: برادر گرامی به فرمان شیطان بنگر، خداوند تعالی می‌فرماید:
    {إِنَّمَا يَأْمُرُكُم بِالسُّوءِ وَالْفَحْشَاءِ وَأَن تَقُولُوا عَلَى اللَّـهِ مَا لَا تَعْلَمُونَ ﴿١٦٩﴾} صدق الله العظيم [البقرة].
    پس انسانِ مسلمانی که از خدا تقوا دارد، اگر زمانی با آیات یا مسئله‌ای دینی مواجهه شد که به علت عدم آگاهی از تأویل آن، در تنگنا و سختی قرار گرفت و گفت: «خداوند از همه داناتر است» ، چنین کسی از خدا می‌ترسد و تقوا می‌کند تا ندانسته و مادامی که به امری یقین ندارد به خداوند نسبتی ندهد. آن‌گاه است که پروردگار عالمیان تأویل آن را با وحی به صورت مستقیم به قلبش تفهیم می‌کند و با برهان علمی، از خود قرآن معنایش را به او می‌آموزد، یا نزد یکی از علمای امت، جوابی قانع‌کننده برای آن می‌یابد و تأویل یقینی آن را می‌آموزد و سپس آن را به عالمیان می‌آموزد. اینها گروهی از ذریّه‌ی آدم هستند که خداوند به آنها نعمت ارزانی داشته است و همراه انبیا و صدیقان و شهدا هستند و چه رفیقان خوبی نصیبشان شده است. [اشاره به آیه کریمه سوره النساء: وَمَن يُطِعِ اللَّهَ وَالرَّسُولَ فَأُولَٰئِكَ مَعَ الَّذِينَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْهِم مِّنَ النَّبِيِّينَ وَالصِّدِّيقِينَ وَالشُّهَدَاءِ وَالصَّالِحِينَ وَحَسُنَ أُولَٰئِكَ رَفِيقًا ‎﴿٦٩﴾‏]. چرا که از فرمان شیطان، برای ندانسته به خدا نسبت دادن، سرپیچی کرده و از امر خداوند اطاعت نموده است و چیزی را که به آن یقین ندارد، به خدا نسبت نداده است. او از خداوند تقوا می‌کند و بر خداوند است که آن را با وحی تفهیمی به او بیاموزد. تصدیق‌ِ فرموده‌ی خداوند تعالی:
    {وَاتَّقُوا اللَّـهَ ۖ وَيُعَلِّمُكُمُ اللَّـهُ ۗ وَاللَّـهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ} صدق الله العظيم [البقرة[
    سؤال ۲: نماز چیست؟ چه رازی در آن و موعدی که برای اقامه آن تعیین گردیده است، وجود دارد؟ و چگونه باید نماز را به صورتی که درست و بدون نقص باشد، خواند؟ چرا باید نماز خواند و ما را به کجا می‌رساند؟ و چرا باید به این روش خوانده شود؟
    جواب ۲: برادر گرامی، بدان که نماز دوستی و اتصال میان بنده و معبودش، پروردگار عالمیان است و نشانه‌ی خضوع و خشوع در پیشگاه پروردگار است. فرد صورتش را به نشانه تواضع و خضوع برای پروردگارش بر زمین نهاده و می‌گوید: « سُبحان ربّي الأعلى وبِحَمدِه» پاک و منزه است پروردگار والا مقام من و او را حمد می‌گویم. و در لحظات سجود، عبد بیش از هر زمانی به پروردگارش نزدیک می‌شود. تصدیقِ فرموده‌ی خداوند تعالی:
    {وَاسْجُدْ وَاقْتَرِب} صدق الله العظيم [العلق:۱۹]
    اما کسانی که در برابر پروردگارشان استکبار ورزیده و برای او بر زمین سجده نمی‌کنند، با ذلّت و خواری وارد جهنم خواهند شد، تصدیقِ فرموده‌ی خداوند تعالی:
    {إِنَّ الَّذِينَ يَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبَادَتِي سَيَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ دَاخِرِينَ} صدق الله العظيم [غافر:۶۰].
    و اما پروردگار عالمیان برای به‌جا آوردن نماز، زمان خاصی را معین فرموده است تا بتوانیم وقتمان را برای عبادت خداوند با سجده و دعا و عبادت خداوند با کار برای کسب رزق وروزی، تقسیم کنیم و حساب [و گردش شب ‌وروز] به امر خداوند است [اشاره به آیه کریمه سوره المزمل: ... وَاللَّهُ يُقَدِّرُ اللَّيْلَ وَالنَّهَارَ عَلِمَ أَن لَّن تُحْصُوهُ... ‎﴿٢٠﴾‏] و خداوند برای نماز، زمان‌های خاصی را معین فرموده است مگر نماز شکسته در طول سفر، تصدیق‌ِ فرموده‌ی خداوند تعالی:
    {إِنَّ الصَّلَاةَ كَانَتْ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ كِتَابًا مَّوْقُوتًا} صدق الله العظيم [النساء:۱۰۳].
    و از آنجا که نماز، ارتباط و علاقه‌ای‌ مستمر است و تا زمانی که زنده هستی از تو برداشته نمی‌شود، لازم است حتی اگر با اشاره هم که شده، نماز بخوانیتا زمانی که روح زا بدنت خارج شود. تصدیقِ فرموده‌ی خداوند تعالی:
    {وَأَوْصَانِي بِالصَّلَاةِ وَالزَّكَاةِ مَا دُمْتُ حَيًّا} صدق الله العظيم [مريم:۳۱].
    و همچنین برای بدن انسان فایده دارد و ورزشی برای بدن و عامل پاکی و طهارت قلب و نزدیکی به پروردگار است.
    و اما چگونه آن را به‌جا آوری؟ نماز را، آن‌طور که اهل سنت اقامه می‌کنند، بخوان. آنها بهتر به نماز و ضوابط انجام آن پایبند هستند، فقط مشکلشان این است که به صورت کلی به تمام سُنَت پایبند هستند بدون اینکه آن را با آیات محکم قرآن مقایسه کنند و روایت‌های باطل باعث شده است در عقاید دیگرشان گمراه شوند. من نمازشان را می‌پذیرم ولی عقیده‌ی کسانی را که منکر نماز مبارک روز جمعه هستند، رد می‌کنم و حسابشان با پروردگارشان است.
    و اما نمازها، ما را به کجا می‌رسانند؟ به تو می‌گویم که تو را به راه پروردگار و رضوان او می‌برند و پروردگارت در راه راست است و وقتی درحالی‌‌ از دنیا بروی که از نماز‌هایت محافظت کرده [و حق آنها را به‌جا آورده] باشی، این باعث می‌شود به محض مردن، به بهشت بروی. اما کسانی که از خواندن نماز خودداری کنند [الذين يُقاطِعون الصّلوات]، به آتش برده می‌شوند و خداوند تعالی می‌فرماید:
    {مَا سَلَكَكُمْ فِي سَقَرَ ﴿٤٢﴾ قَالُوا لَمْ نَكُ مِنَ الْمُصَلِّينَ ﴿٤٣﴾} صدق الله العظيم [المدثر].
    و محمد رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم فرمود:
    [العهد الذي بيننا وبينهم الصلاة، فمن تركها فقد كفر]،
    [عهد بین ما و آنها، نماز است، کسی که آن را ترک کند، کافر شده است]
    یعنی از کافران گردیده و نهایت کارش مانند آنها در آتش است.
    و محمد رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم فرمود:
    [الصلاة عمود الدين مَن أقامها فقد أقام الدين ومَن هدمها فقد هدم الدين] صدق عليه الصّلاة والسّلام.
    [نماز، ستون اصلی دین است و هرکس آن را اقامه کرد، دین را برپا داشته است و هرکس آن را رها کرد و هدر داد، دینش را به هدر داده است]
    سؤال ۳: ماه رمضان چیست و چرا باید در این ماه روزه گرفت و چه رازی در آن است؟
    جواب ۳: برادر گرامی، بر توست که بدانی روزه، حکمتی بالغه [استوار و کامل] دارد و یکی از راه‌های تأمین سلامتی و عافیت است. تصدیقِ فرموده‌ی خداوند تعالی:
    {وَأَن تَصُومُوا خَيْرٌ لَّكُمْ ۖ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ} صدق الله العظيم [البقرة:۱۸۴]،
    و تصدیقِ حدیث محمد رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم:
    [صوموا تَصِحّوا].
    [روزه بگیرید تا سلامت باشید]
    معنی آن نیست که فرد بیمار روزه بگیرد! ابداً، خداوند روزه را از او برداشته و بعداً آنها را می‌گیرد. همانا که روزه از انسان در برابر بیماری محافظت می‌کند و بدنش صحیح و سالم می‌ماند، به خصوص از بیماری‌های داخلی [الأمراض الباطنيّة] و روزه از بدن در برابر بیماری‌ها محافظت می‌کند. اما اگر انسان بیمار شد، اجازه دارد افطار کند و بعدها روزه را بگیرد. تصدیقِ فرموده‌ی خداوند تعالی:
    ‏‏{فَمَن شَهِدَ مِنكُمُ الشَّهْرَ فَلْيَصُمْهُ ۖ وَمَن كَانَ مَرِيضًا أَوْ عَلَىٰ سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِّنْ أَيَّامٍ أُخَرَ ۗ يُرِيدُ اللَّـهُ بِكُمُ الْيُسْرَ وَلَا يُرِيدُ بِكُمُ الْعُسْرَ وَلِتُكْمِلُوا الْعِدَّةَ وَلِتُكَبِّرُوا اللَّـهَ عَلَىٰ مَا هَدَاكُمْ وَلَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ} صدق الله العظيم [البقرة:۱۸۵].
    همچنین از دیگر حکمت‌های روزه این است که ثروتمندِ سیر، به حال مسکینِ گرسنه رحم کند و از نمازگزاران باشد و با جدیت به اطعام مساکین بشتابد. به اهل زمین رحم کنید تا آن کسی که در آسمان است، به شما رحم کند و رحیمان، بهترین بندگان خدا هستند و خداوند ارحم الراحمین، بندگان رحیمش را دوست دارد. همچنین روزه‌داری باعث کاهش شهوت و لذت‌طلبی می‌گردد، زمانی که شکم سیر شود، در پی لذت‌جویی و شهوات می‌رود.
    سؤال ۴: این حسناتی است که از نماز و روزه و قرائت قرآن و انجام اعمال خیر کسب می‌کنیم، آیا تنها همین باعث می‌شود به بهشت برویم یا چیز دیگری هم هست؟
    جواب ۴: برادر گرامی، از امری بسیار بزرگ سؤال کردی، هدف از عبادت چیست؟ همانا که [عبادت] وسیله‌ای برای رسیدن به یک هدف و مقصود نهایی است و آن هدف، «حب و قرب و رضوان نفس الهی» است. این نعیمی بسیار بزرگ‌تر از نعیم جنت خداوند است و کسی این [حقیقت] را درک می‌کند که در همین دنیا و در لحظه خشوع، به‌خاطر شناخت حق، اشک از چشمانش جاری می‌شود، و به شناخت [حقیقی]، پروردگارش نائل می‌گردد. بر توست که بدانی رضوان خداوند بر بندگانش، نعیمی است که از نعیم جنت او بسیار بزرگ‌تر است. تصدیقِ فرموده‌ی خداوند تعالی:
    {وَعَدَ اللَّـهُ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا وَمَسَاكِنَ طَيِّبَةً فِي جَنَّاتِ عَدْنٍ ۚ وَرِضْوَانٌ مِّنَ اللَّـهِ أَكْبَرُ ۚ ذَٰلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ ﴿٧٢﴾} صدق الله العظيم [التوبة].
    آیا نمی‌بینی هدف حقیقی از آفرینش ما، چقدر واضح و روشن در آیات محکم قرآن عظیم آمده است؟ هدف این است که نعیم رضوان خداوند سبحان را عبادت کنیم و این نعیم، بسیار بسیار بزرگ‌تر از نعیم جنت است. تصدیقِ فرموده‌ی خداوند تعالی:
    {وَعَدَ اللَّـهُ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا وَمَسَاكِنَ طَيِّبَةً فِي جَنَّاتِ عَدْنٍ ۚ وَرِضْوَانٌ مِّنَ اللَّـهِ أَكْبَرُ ۚ ذَٰلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ ﴿٧٢﴾} صدق الله العظيم.
    و این، همان نعیمی است که در روز قیامت به‌خاطر آن، مورد سؤال واقع خواهید شد. تصدیقِ فرموده‌ی خداوند تعالی:
    {أَلْهَاكُمُ التَّكَاثُرُ ﴿١﴾ حَتَّىٰ زُرْتُمُ الْمَقَابِرَ ﴿٢﴾ كَلَّا سَوْفَ تَعْلَمُونَ ﴿٣﴾ ثُمَّ كَلَّا سَوْفَ تَعْلَمُونَ ﴿٤﴾ كَلَّا لَوْ تَعْلَمُونَ عِلْمَ الْيَقِينِ ﴿٥﴾ لَتَرَوُنَّ الْجَحِيمَ ﴿٦﴾ ثُمَّ لَتَرَوُنَّهَا عَيْنَ الْيَقِينِ ﴿٧﴾ ثُمَّ لَتُسْأَلُنَّ يَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعِيمِ ﴿٨﴾} صدق الله العظيم [التكاثر].
    نعیمی که از آن مورد سؤال قرار خواهید گرفت، به صورت روشن، بیان شده است و آن نعیم، همان هدف آفرینش جنّ و انس است. اینکه نعیم رضوان خداوند بر آنان را عبادت کنند. تصدیقِ فرموده‌ی خداوند تعالی:
    {وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ ﴿٥٦﴾} صدق الله العظيم [الذاريات].
    سؤال ۵: روش صحیح تدبر در قرآن چگونه است و تفکر در آفرینش آسمان‌ها و زمین به چه نحوی باید باشد؟
    جواب ۵: خداوند تعالی می‌فرماید:
    {كِتَابٌ أَنزَلْنَاهُ إِلَيْكَ مُبَارَكٌ لِّيَدَّبَّرُوا آيَاتِهِ وَلِيَتَذَكَّرَ أُولُو الْأَلْبَابِ ﴿٢٩﴾} صدق الله العظيم [ص]،
    و تدبر این است که مانند فردی کر و لال، از [آیات] آن نگذری و بدون اطلاع و شناخت، از آن تعریف نکنی. بلکه تدبر یعنی مشتاقانه از خدا بخواهی تأویل هر حرفی را که در آن آمده است، به تو بیاموزد و اگر دقایقی گذشت و با تدبر و تفکر، مفهوم آیه را نفهمیدی، از آن بگذر و منتظر باش تا خداوند بیان آن را به تو بیاموزد . آیه دیگری خواهد آمد که آن را به تفصیل برایت بیان و تشریح خواهد کرد. یا خداوند در آیه‌ای که در سوره‌ی دیگری آمده است، تو را متذکر بیان آن خواهد کرد. مهم این است که به شدت مشتاق و پایبند باشی که ندانسته به خدا نسبت ندهی و آن‌گاه خدا به تو یاد خواهد داد؛ همان‌طور که ما قبلاً به شما معنی تقوا کردن در علم را آموختیم. تقوای علمی یعنی ندانسته، چیزی را به خدا نسبت ندهید، آن‌گاه است که خداوند به شما یاد خواهد داد. تصدیقِ فرموده‌ی خداوند تعالی:
    {وَاتَّقُوا اللَّـهَ ۖ وَيُعَلِّمُكُمُ اللَّـهُ ۗ وَاللَّـهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ} صدق الله العظيم [البقرة:۲۸۲].
    اما در مورد تفکر در آسمان‌ها و زمین، نگاه کن که خداوند چگونه آسمان‌ها را برافراشته است و به ماه و خورشید بنگر، خواهی دید که در فضا معلق هستند، حال چه کسی آنها و آسمان‌ها و زمین را نگاه می‌دارد تا سقوط نکنند؟ تصدیقِ فرموده‌ی خداوند تعالی:
    {أَوَلَمْ يَتَفَكَّرُوا فِي أَنفُسِهِم ۗ مَّا خَلَقَ اللَّـهُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا إِلَّا بِالْحَقِّ وَأَجَلٍ مُّسَمًّى ۗ وَإِنَّ كَثِيرًا مِّنَ النَّاسِ بِلِقَاءِ رَبِّهِمْ لَكَافِرُونَ ﴿٨﴾} [الروم].
    {أَفَلَمْ يَنظُرُوا إِلَى السَّمَاءِ فَوْقَهُمْ كَيْفَ بَنَيْنَاهَا وَزَيَّنَّاهَا وَمَا لَهَا مِن فُرُوجٍ ﴿٦﴾} [ق].
    {أَوَلَا يَذْكُرُ الْإِنسَانُ أَنَّا خَلَقْنَاهُ مِن قَبْلُ وَلَمْ يَكُ شَيْئًا ﴿٦٧﴾} [مريم].
    {قُلِ انظُرُوا مَاذَا فِي السَّمَاوَاتِ} [يونس:۱۰۱].
    {لَخَلْقُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ أَكْبَرُ مِنْ خَلْقِ النَّاسِ} [غافر:۵۷].
    {أَوَلَمْ يَنظُرُوا فِي مَلَكُوتِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا خَلَقَ اللَّـهُ مِن شَيْءٍ} [الأعراف:۱۸۵].
    {الَّذِينَ يَذْكُرُونَ اللَّـهَ قِيَامًا وَقُعُودًا وَعَلَىٰ جُنُوبِهِمْ وَيَتَفَكَّرُونَ فِي خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ رَبَّنَا مَا خَلَقْتَ هَـٰذَا بَاطِلًا سُبْحَانَكَ فَقِنَا عَذَابَ النَّارِ ﴿١٩١﴾} [آل عمران].
    {وَالسَّمَاءِ ذَاتِ الْحُبُكِ ﴿٧﴾} [الذاريات].
    {إِنَّ اللَّـهَ يُمْسِكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ أَن تَزُولَا ۚ وَلَئِن زَالَتَا إِنْ أَمْسَكَهُمَا مِنْ أَحَدٍ مِّن بَعْدِهِ ۚ إِنَّهُ كَانَ حَلِيمًا غَفُورًا ﴿٤١﴾} [فاطر].
    {أَفَلَا يَنظُرُونَ إِلَى الْإِبِلِ كَيْفَ خُلِقَتْ ﴿١٧﴾ وَإِلَى السَّمَاءِ كَيْفَ رُفِعَتْ ﴿١٨﴾ وَإِلَى الْجِبَالِ كَيْفَ نُصِبَتْ ﴿١٩﴾ وَإِلَى الْأَرْضِ كَيْفَ سُطِحَتْ ﴿٢٠﴾} [الغاشية].
    صدق الله العظيــــم.
    چطور، چطور، چطور؟ و جواب را پیدا نمی‌کنید مگر اینکه از ترس آفریننده [این نشانه‌ها] و به‌خاطر شناختن حق و از ترس و خوف اینکه بعد از این [ حیات دنیوی] چه خواهد شد؛ گریان برای خدا به سجده بیفتید. تصدیقِ فرموده‌ی خداوند تعالی:
    {إِنَّ فِي خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَاخْتِلَافِ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ لَآيَاتٍ لِّأُولِي الْأَلْبَابِ ﴿١٩٠﴾ الَّذِينَ يَذْكُرُونَ اللَّـهَ قِيَامًا وَقُعُودًا وَعَلَىٰ جُنُوبِهِمْ وَيَتَفَكَّرُونَ فِي خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ رَبَّنَا مَا خَلَقْتَ هَـٰذَا بَاطِلًا سُبْحَانَكَ فَقِنَا عَذَابَ النَّارِ ﴿١٩١﴾} صدق الله العظيم [آل عمران].
    و سپس عظمت پروردگارت را شناخته و تحت تأثیر عظمت خالق سبحان قرار گرفته و حیرانِ بزرگی ذات و قدرتش می‌گردی! آن‌گاه است که قلبت در برابر حقِ نازل شده در قرآن عظیم، خاشع می‌گردد، تصدیق آنچه که در آسمان و زمین در پیش روی توست... و کلام خداوند تعالی را به یاد آورده و متوجه معنای آن می‌گردی، آنجا که می‌فرماید:
    {لَوْ أَنزَلْنَا هَـٰذَا الْقُرْآنَ عَلَىٰ جَبَلٍ لَّرَأَيْتَهُ خَاشِعًا مُّتَصَدِّعًا مِّنْ خَشْيَةِ اللَّـهِ ۚ وَتِلْكَ الْأَمْثَالُ نَضْرِبُهَا لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَتَفَكَّرُونَ ﴿٢١﴾} [الحشر].
    {فَسُبْحَانَ الَّذِي بِيَدِهِ مَلَكُوتُ كُلِّ شَيْءٍ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ ﴿٨٣﴾} صدق الله العظيم [يس].
    سؤال ۶: زمانی‌که خداوند از بهشت برایمان سخن می‌گوید، قصرها و درختان و میوه‌ها و حور العین آن را برایمان وصف می‌نماید، ما با اینها چه خواهیم کرد؟ یا مگر حتی در بهشت، مانند شتر تنها فکر خوردن و پوشاک هستیم؟
    جواب ۶: اما این سؤال، من قبلاً موقع بیان حکمت آفرینش جنّ و انس، به این سؤال جواب دادم. حکمت آفرینش جنّ و انس، بهشت و حور العین نیست؛ بلکه خداوند، بهشت و حور العین و هر آنچه که در نعیم بهشت است، به‌خاطر ما آفریده است و ما به‌خاطر هدفی آفریده شده‌ایم که در ذات خداوند است و آن هدف «نعیم رضوان نفس خداوند بر بندگانش» است و ما آن را به خوبی روشن کردیم که این رضوان، نعیمی است که در دنیا و آخرت از بهشت بزرگ‌تر است. تصدیقِ فرموده‌ی خداوند تعالی:
    {وَعَدَ اللَّـهُ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا وَمَسَاكِنَ طَيِّبَةً فِي جَنَّاتِ عَدْنٍ ۚ وَرِضْوَانٌ مِّنَ اللَّـهِ أَكْبَرُ ۚ ذَٰلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ ﴿٧٢﴾} صدق الله العظيم [التوبة].
    و بالاخره سؤال آخر [سؤال ۷] : این سؤال در مورد شماست آقای گرامی، آیا مهدی، رسولِ عذاب است؟ یعنی می‌آید تا کافران و ستمگران را عذاب نماید؟ یا رسول رحمت است یعنی برای گسترش و انتشار آرامش و رحمت و صلح می‌آید؟ و آیا در قرآن آیه‌ای وجود دارد که حدیث منقول از محمد علیه الصلاة و السلام در مورد مهدی را تصدیق کند؟
    جواب ۷: برادر گرامی که به راه راست [صراط مستقیم] هدایت شده‌ای، بر توست یقین داشته باشی که امام مهدی، رحمت خداوند است که همه‌چیز را در بر می‌گیرد مگر کسی که بعد از آگاهی از اینکه او، حق آمده از نزد پروردگارش است، از رحمت خداوندش روگردان باشد. اگر [مهدی] رحمت الهی نبود، چرا باید زمینی را که آکنده از ظلم و جور شده است، مملو از عدل و امنیت کند؟ همانا که او، با قرآن عظیم مردم را می‌ترساند و برحذر می‌دارد. تصدیقِ فرموده‌ی خداوند تعالی:
    {فَذَكِّرْ بِالْقُرْآنِ مَن يَخَافُ وَعِيدِ} صدق الله العظيم [ق:۴۵].
    بلکه، خداوند با امام مهدی، تمام مردم را هدایت می‌فرماید مگر کسانی که یقین می‌کنند او مهدی منتظر حقِّ پروردگارشان است ولی بعد از اینکه او را شناختند و دانستند حقِّ آمده از نزد پروردگار است، از او رو می‌گردانند. اینها هستند که خداوند با مهدی منتظر بر پلیدی و گمراهیشان می‌افزاید، کسانی که به‌سوی آنچه که از آن نهی شده‌اند، بازمی‌گردند. جز اینان، خداوند با او تمامی امت‌ها را [چه آنان که در زمین راه می‌روند و چه امت‌هایی که در هوا پرواز می‌کنند] هدایت می‌فرماید. او رحمت الهی است که همه‌چیز [از بعوضه گرفته تا بالاتر از آن را] در برمی‌گیرد تا هدفی بسیار بزرگ که رضایت در نفس خداوند است، محقق گردد. تصدیقِ فرموده‌ی خداوند تعالی:
    {إِنَّ اللَّـهَ لَا يَسْتَحْيِي أَن يَضْرِبَ مَثَلًا مَّا بَعُوضَةً فَمَا فَوْقَهَا ۚ فَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا فَيَعْلَمُونَ أَنَّهُ الْحَقُّ مِن رَّبِّهِمْ ۖ وَأَمَّا الَّذِينَ كَفَرُوا فَيَقُولُونَ مَاذَا أَرَادَ اللَّـهُ بِهَـٰذَا مَثَلًا ۘ يُضِلُّ بِهِ كَثِيرًا وَيَهْدِي بِهِ كَثِيرًا ۚ وَمَا يُضِلُّ بِهِ إِلَّا الْفَاسِقِينَ ﴿٢٦﴾ الَّذِينَ يَنقُضُونَ عَهْدَ اللَّـهِ مِن بَعْدِ مِيثَاقِهِ وَيَقْطَعُونَ مَا أَمَرَ اللَّـهُ بِهِ أَن يُوصَلَ وَيُفْسِدُونَ فِي الْأَرْضِ ۚ أُولَـٰئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ ﴿٢٧﴾ كَيْفَ تَكْفُرُونَ بِاللَّـهِ وَكُنتُمْ أَمْوَاتًا فَأَحْيَاكُمْ ۖ ثُمَّ يُمِيتُكُمْ ثُمَّ يُحْيِيكُمْ ثُمَّ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ ﴿٢٨﴾} صدق الله العظيم [البقرة].
    اکنون بر توست که فکر کنی خداوند با چه کسی تعداد بسیار زیادی از مردم را هدایت خواهد کرد، اما شیاطین بشر که با خداوند و رسولش در جنگ و محاربه هستند، هدایت نمی‌شوند. آنها رسول خدا، محمد را، مانند فرزندانشان می‌شناسند ولی از حق بیزار بوده و کراهت دارند. اینان از رضوان خداوند و لقای الهی کراهت دارند و خداوند نیز از آنان بیزار و خشمگین است. معنایش این نیست که ما، آنها را از رحمت الهی محروم کنیم، حاشا، به خدا قسم چنین نیست. اگر حقِّ آمده از نزد پروردگارشان را تصدیق کرده و پیرو آن می‌گشتند، خداوند را غفور و رحیم می‌یافتند ولی همانند کافران که از بازگشت مردگان [اهل قبور] مأیوس هستند، اینان نیز از رحمت الهی ناامیدند. خداوند به آنان ظلم نکرد، آنها خودشان در حق خود ظلم می‌کنند.
    خداوند محمد رسول الله را نیز به عنوان رحمتی برای عالمیان فرستاد، مگر کسی که از رحمت پروردگارم روگردان باشد و از حق پیروی نکند. همانا که من، مهدی منتظر، همان مسیر جدّم، محمد رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم را که حبیب و الگوی من است در پیش گرفته‌ام و مردم را بر اساس بصیرتی که از نزد پروردگارم است به‌سوی خداوند دعوت می‌کنم که همان بصیرت خاتم انبیا و آخرین رسول الهی، محمد رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم است، صلوات خدا بر او و خاندان او [به عدد ثانیه‌های عمرِ دهر از روز آغاز تا روز آخر آن] باد بر او سلام فرستاده و تسلیم او باشید.... و مهدی منتظر، آخرین خلیفه «خاتَم خُلفاءِ الله» از خلیفه‌های خداوند است و من مردم را به سوی صلح و برادری دعوت می‌کنم. تمام انسان‌ها، برادر هم هستند و یک پدر و مادر واحد دارند یعنی آدم و حوا [صلوات و سلام بر آن دو باد]. من از همه انسان‌‌ها دعوت می‌کنم خداوند یکتایی را عبادت کنند که شریکی ندارد و هیچ‌چیز را با خدا شریک نگیرند، هرکس نسبت به خدا شرک بیاورد، عملش به هدر می‌رود و نزد خدا پذیرفته نخواهد شد. همانا که دین ناب و بدون آلایش [عاری از شرک] خاص خداوند است. من از تمامی انسان‌ها دعوت می‌کنم بر اساس دین خداوند، همگی با هم برادر باشند ولی نادانان و بی‌خبران به‌ناحق مرا لعنت می‌کنند، پس بنگرند آیا ایشان را به‌سوی باطل می‌خوانم؟ اگر چنین است و راست می‌گویند، برهانشان را بیاورند. چطور کسی را که امر به معروف و نهی از منکر می‌کند، لعنت می‌کنند؛ از خدا تقوا ندارند؟ خداوندا، آنان را مورد مغفرت قرار ده چرا که نمی‌دانند.
    برادر گرامی، می‌بینم می‌خواهی از قرآن توضیح بیشتری در مورد شأن امام مهدی برایت آورده شود، از آنجا که می‌دانید محمد رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم، خاتم انبیا و آخرین رسول الهی است، پس آن کسی که علم کتاب نزد اوست و بر تمام انسان‌ها شاهد است، کیست؟ او مهدی منتظر است، تصدیقِ فرموده‌ی خداوند تعالی:
    {وَيَقُولُ الَّذِينَ كَفَرُوا لَسْتَ مُرْسَلًا ۚ قُلْ كَفَىٰ بِاللَّـهِ شَهِيدًا بَيْنِي وَبَيْنَكُمْ وَمَنْ عِندَهُ عِلْمُ الْكِتَابِ ﴿٤٣﴾} صدق الله العظيم [الرعد].
    وسَلامٌ على المُرسَلِين، والحمدُ لله ربّ العالمين..
    برادرت الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني.

    ======== اقتباس =========



المواضيع المتشابهه
  1. مشاركات: 1
    آخر مشاركة: 21-06-2022, 01:13 AM
  2. مشاركات: 0
    آخر مشاركة: 03-02-2019, 08:11 PM
  3. مشاركات: 0
    آخر مشاركة: 18-04-2017, 08:24 AM
  4. مشاركات: 0
    آخر مشاركة: 22-09-2016, 05:44 PM
  5. مشاركات: 4
    آخر مشاركة: 04-12-2015, 04:16 AM
ضوابط المشاركة
  • لا تستطيع إضافة مواضيع جديدة
  • لا تستطيع الرد على المواضيع
  • لا تستطيع إرفاق ملفات
  • لا تستطيع تعديل مشاركاتك
  •